محاسبه نفس
در این بخش فایل های صوتی سخنرانی های حاج آقا مصلی نژاد پیرامون محاسبه نفس قرار دارد. ایشان در این جلسات که در سه روز ایراد شده است، به بیان روش محاسبه نفس در کلام اهل بیت (علیهم السلام) پرداخته اند.
دریافت جلسه اول /حجم: 4.56 مگابایت/
دریافت جلسه دوم /حجم: 5.27 مگابایت/
دریافت جلسه سوم /حجم: 5.31 مگابایت/
در ادامه بخشی از روایت نحوه محاسبه نفس آورده شده است:
«قال رسول الله (ص) : ألا انبئکم بأکیس الکیسین وأحمق الحمقاء؟ قالوا : بلى یارسول الله ، قال : أکیس الکیسین من حاسب نفسه ، وعمل لما بعد الموت ، وأحمق الحمقا من اتبع نفسه هواه وتمنى علی الله الامانی فقال الرجل : یا أمیر المؤمنین وکیف یحاسب الرجل نفسه؟
قال : إذا أصبح ثم أمسى رجع إلى نفسه وقال : یانفس إن هذا یوم مضى علیک لایعود إلیک أبدا والله سائلک عنه فیما أفنیته ، فما الذی عملت فیه؟ أذکرت الله أم حمدتیه؟ أقضیت حق أخ مؤمن؟ أنفست عنه کربته؟ أحفظتیه بظهر الغیب فی أهله وولده؟ أحفظتیه بعد الموت فی مخلفیه؟ أکففت عن غیبة أخ مؤمن بفضل جاهک؟ أأعنت مسلما؟ ما الذی صنعت فیه؟ فیذکر ماکان منه ، فان ذکر أنه جرى منه خیر حمد الله عزوجل وکبره على توفیقه ، وإن ذکر معصیة أو تقصیرا استغفر الله عزوجل وعزم على ترک معاودته ومحا ذلک عن نفسه بتجدید الصلاة على محمد وآله الطیبین وعرض بیعة أمیر المؤمنین على نفسه وقبولها ، وإعادة لعن شانئیه وأعدائه ، ودافعیه عن حقوقه ، فاذا فعل ذلک قال الله عزوجل : لست اناقشک فی شئ من الذنوب مع موالاتک أولیائی ومعاداتک أعدائی»
...انسان شب را به روز و روز را به شب می آورد، شبانگاه باید به خویش بازگردد و به خود بگوید: امروزت گذشت و دیگر بازنمی گردد و خداوند از تو پرسش خواهد کرد که این روز را چگونه سپری کردی و در آن چه کاری انجام دادی؟ آیا خدا را یاد کردی و آیا سپاس او را به جای آوردی؟ آیا حق برادر مومنت را ادا کردی؟ آیا گرفتاری او را رفع نمودی؟ آیا در نبود او از خانواده و فرزندانش نگهداری کردی؟ آیا پس از مرگش بازماندگانش را رسیدگی کردی؟ آیا با گذاشتن آبروی خود دیگران را از بدگویی نسبت به برادر مومنت بازداشتی؟ و آیا مسلمانی را یاری کردی؟ بالاخره در این روزی که گذشت چه کردی؟ پس باید تمام آنچه را در این روز انجام داده است به یاد آورد، پس اگر کاری نیک از او سر زده است خدا را سپاس گزارد و او را بر این توفیق تکریم و تعظیم نماید و اگر در میان آنچه انجام داده است، گناهی یا کوتاهی ای یافت، از خدا آمرزش بخواهد و تصمیم بگیرد که دیگر بدان سوی نرود..
برگرفته از کتاب شریف بحار الانوار- جلد 70 صفحات 69 و 79